Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne "Veni Creator Spiritus"

Olo · Wysłany: Pon 21:15, 30 Mar 2009 Temat postu:

Nie tylko Ty Makarenko,
(oj) nie tylko Ty nic nie rozumiesz.

Małgosia · Wysłany: Pon 22:10, 30 Mar 2009 Temat postu:

Brzmi to wszystko jakoś smutno Crying or Very sad

Mam nadzieję, że dopóki nie pojawi się jakaś oficjalna wiadomość (aż strach pomyśleć, że mogła by pojawić się w Krakowie), dopóty trzeba wierzyć, że to jakieś chwilowe zawirowania.
A zresztą nie wiem czy dobrze rozumiem - czy można nazwać rozmienianiem na drobne fakt, że warsztaty rozmnażają się "jakby przez pączkowanie" do wielu innych wspólnot, miast, regionów - czy to źle?
Próbuję teraz gdybać...a może to jakieś sugestie, że za bardzo przyzwyczajamy się do pewnych osób (czytaj: np.prowadzących) - ale nawet jeśli by tak było, to tylko dziękować Bogu, że są tacy ludzie, którzy potrafili porwać za sobą "tłumy".
Przecież to, co najistotniejsze w tych warsztatach, czyli zmagania muzyczno- duchowe, pozwalają nam potem z naładowanymi akumulatorami wracać do naszej codzienności, często zresztą związanej z posługą w parafiach.
Miałoby to więc tak po prostu się skończyć???

Oczywiście, jak wcześniej pisały Monika, czy cytowana Ela: Pan ma plan. Pozwólmy Jemu zarządzać tym dziełem. Czas pokaże...

Bębenek

UWAGA

nie będzie primaaprilisowo

Dawno mnie tu nie było i bardzo mi z tego powodu smutno, że tak rzadko mam okazję Was tu na forum spotkać.
Dużo czasu zajęło mi przeczytanie wątków w tym poście i muszę powiedzieć, że smutne niektóre wątki.
Od miesiąca co tydzień jestem na Dolnym Śląsku i z Hubertem (a ostatnio z Makarenką niezastąpioną) prowadzimy warsztaty przygotowujące śpiewy Triduum Paschalnego. I wcale nie dziwię się, że tu na forum takie (powiedzmy) fermenty miejscami: a to o tym jak pisać i co pisać, a to o podziale i rozmianie na dorobne wśród warsztatów. Po doświadczeniach ostatnich tygodni warsztatów na Śląsku, które wywołały (UWAGA!!) jawne protesty kogoś, kto bardzo zazdrości Bogu wspólnoty (i żyje w samotności) nie dziwię się, że nastąpił pewien niepokój i zamęt wśród piszących tutaj. Nie ma co ukrywać, jesteśmy słabi i będziemy się potykać a zły zrobi wszystko żeby nas podzielić, począwszy od podziału wśród samych prowadzących i organizujących warsztaty a skończywszy na wszytskich uczestnikach warsztatów. Że nie wspomnę ile kosztują warsztaty nasze rodziny...
ALE Very Happy

i co najważniejsze!! przychodzi czas Zmartwychwstania Tego, Który już raz skutecznie i ostatecznie dał nam życie, nie tylko wieczne ale i to tutaj!!
I tym należałby zyć Smile

, wzajemną miłością, dobrocią, wyrozumiałośćią, etc... Zamiast gadać tyle przytoczę tylko mojego ulubionego Pawła Świętego: 1Kor 13, 1-13.
To MY dajemy przykład innym i jak pięknie ujął to mój przyjaciel Hubert:
szkoda czasu na głupoty Smile

, trzeba Królestwo Niebieskie na ziemi czynić.

Małgosia

Pawle, jak dobrze że tu jesteś! Very Happy

Dzięki za Twoje kojące słowa, bo przyznam szczerze, że mocno mnie poruszył ten ostatni wątek. I do tego ta cisza na forum, zupełnie jakby ktoś w nas "uderzył" i rozproszył, pozbawił chęci czy odwagi wypowiedzenia się, bycia razem w takiej trudnej przecież chwili.
Masz rację, że szkoda czasu na głupoty. Tylko czasem rzeczywiście skrzydła opadają, gdy nie ma ich kto podtrzymać...
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo siły Wam i Waszym rodzinom

Bębenek

Skrzydła opadają bo każdy z nas z osobna jest słaby i grzeszny, ale ZAWSZE jest ten, który je podtrzyma a na imię ma Jezus Smile

i co najważniejsze we wspólnocie już choćby dwóch osób jest, sam to powiedział Smile

.
A warto też (znowu) zacytować Świętego Pawła, który cytuje na kartach swojego 1 listu do Koryntian greckiego komediopisarza Menandra:
„Złe rozmowy psują dobre obyczaje”.

s. Samuela

Ach jak dobrze nasz zapracowany Pawle widzieć Cię znowu na forum. Hurra

Tak sobie myślę o tym, co napisałeś i oczywiście jak zwykle zarówno św. Paweł jak i Ty – obaj macie rację. Padam

Sama niedawno pisałam, że milczenie wobec oprawców jest trudne i piękne (dla mnie często nieosiągalne Niepewny

). Ale czasem też myślę trzeba stanąć zdecydowanie w obronie wartości, zwłaszcza jeśli są dobrem ogólnym. Moi ukochani jezuici mówią, że nie ma miłości bliźniego i miłości Boga, bez miłości siebie. Zatem jeśli braknie mi miłości siebie, która także przejawia się w obronie własnych wartości, to czy jestem w stanie mówić prawdziwie i szczerze o miłości bliźniego? Inna sprawa to forma tej obrony, ale grzeszni jesteśmy i faktyczne dajemy się złemu często zaplątać w sieci. Może się mylę… ale tak sobie myślę.

Bębenek

Nasza kochana Siostro Samuelo, zgadzam się w zupełności! Zastanawiam się tylko gdzie zaczyna i kończy się moje wyobrażenie wartości a gdzie te wartości są dobrem ogólnym Smile

. Bo (na przykład) w moich relacjach z ukochaną moją żoną wszytkie wartości moje będące również dobrem ogólnym są w imię naszej miłości niczym... I nie jest to łatwe i często zastanawiam się co z tym zrobić Very Happy

A tym razem jeszcze św. Augustyn: "kochaj i rób co chcesz".

s. Samuela

Hm…, zabiłeś mi tzw. ćwieka Cisza

, aż sięgnęłam do literatury:

Według Maxa Schelera wartości są obiektywne i normatywne (zobowiązują moralnie). Scheler przeciwstawia się subiektywnemu pojmowaniu wartości i wprowadza rozróżnienie pomiędzy wartościami i ethosem. Ethos to sfera wartości tworzona i uznawana przez tego oto konkretnego człowieka (lub grupę ludzi, pewną kulturę) - jest subiektywna i może być diametralnie różna od sfery obiektywnej.Wartości są między sobą we wzajemnych relacjach i tworzą hierarchię. Najniższe są wartości
• hedonistyczne (przyjemne -nieprzyjemne).
Kolejne szczeble hierarchii tworzą kolejno wartości
• utylitarne (użyteczne - nieużyteczne),
• witalne (związane z życiem),
• duchowe (prawda - fałsz; piękno - brzydota).
Najwyższym szczeblem hierarchii są wartości
• religijne (skoncentrowane wokół pojęcia świętości).
Moralność polega na wybieraniu zgodnym z przedstawioną hierarchią wartości.
Im wartość jest wyższa tym bardziej jest trwała, mniej zależna od organizmu, daje głębsze zadowolenie i jest łatwiej dzielona z innymi ludźmi.[/color]

Ta definicja najbardziej mi się podoba, jeśli chodzi o wartości obiektywne Very Happy

. Choć tak naprawdę myślę, że chodzi o nasz własny system wartości, którego twórcą jest nasze sumienie, albo na odwrót. Może to właśnie system wartości kształtuje nasze sumienie. Ale z pewnością jedno jest powiązane z drugim.

Jednego chyba jednak nie zrozumiałam: dlaczego w imię miłości wartości stają się niczym?

Bębenek

Nie chodziło mi o to, że wartości same w sobie stają się niczym Smile

ale że jestem gotów z nich zrezygnować bo wierzę, że jeśli robię to w imię miłości dla innych nic mi się nie stanie. Oczywiście w imię miłości i w zgodzie z moim sumieniem (które z założenia stara się nie krzywdzić) jestem też gotów do trudnych rozmów i obrony wartości normatywnych i obiektywnych Very Happy

.
A wpisując cały ten wątek rezygnowania z wartości założyłem, że dotyczy on tylko i wyłącznie nas żyjących na codzień Ewangelią i wtedy sprawa staje się mniej skomplikowana, mam nadzieję Very Happy

s. Samuela

W biegu, ale odpowiem, ponieważ jak kiedyś powiedziałam, dyskusja z Tobą jest jednym z moich ulubionych zajęć Very Happy

Ale przecież miłość to wartość - i czyż nie najwyższa dla nas?

Pozdrawiam Paweł! Very Happy

Ta odpowiedź to tylko tak dla zachowania fasonu.

Bębenek

Przyjdzie mi (niestety) rozstać się na forum Smile

na kilka dni z Siostrą bo jadę z Hubertem za chwilę do Legnicy.
Też lubię się zastanawiać nad niebanalnymi tematami wymieniając zdanie publicznie. Zawsze to rozwijające pod wieloma względami! Bardzo dziękuję!
I cichą mam nadzieję, że sprowokujemy innych do przemyśleń nad wartościami i tym co dla nas najważniejsze.

Olo

Ludzie coście tak pomilkli??

justynka

witaj Olo:)
Ja swiętowałam swoją 18nastkę Very Happy

żartuje...tak naprawdę mam mnóstwo pracy i nauki:) dobrze że zbliżają się święta:)
a u Ciebie Olo jak tam??

Olo

Co u mnie? Oprócz uporczywego kaszlu (od niego praktycznie wszystkie mięśnie od pasa w górę mnie bolą Sad

) to codziennie "biegam" do szpitala na praktyki [dzisiaj też byłem bo odrabiałem czwartek kiedy nie poszedłem ze względu na to że się fatalnie czułem]. Poza tym staram się pisać pracę licencjacką ale oczywiście w mieście Warszawa w bibliotekach nie ma książek bo są max 2 egz które są wyporzyczone i jest na nie kolejka 20 osób czyli się na nie nie załapie. No a kasy na to żeby je kupić tylko po to by napisać p.lic nie mam Sad

No a w piątek też idę do szpitala tyle że innego i już nie jako praktykant tylko jako pacjent. Dokładniej na pulmunologie, ciekawe co powiedzą. To tyle moich "smętów" Wink

Pozdrawiam serdecznie

Aga175

Olo - zdrowia życzę Smile

i zdobycia potrzebnych książek (może skseruj po prostu - wiem, że to też kosztuje, ale mniej niż kupienie Wink

) . W tym czasie przyda Ci się chyba modlitwa, więc obiecuję modlić się w Twojej intencji Very Happy