Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne "Veni Creator Spiritus"

Sonia

Kochana!!!

Stado piszczących ciotek oczekuje z niecierpliwością na piastowanie Maleństwa, więc damy radę Very Happy

Monika

jedną ręką będziesz karmić a drugą dyrygować Smile

dzięki Ci Panie, że mamy dwie ręce Wink

justynka

Dasz radę Makarenko! My także będziemy się starać, żeby Twój Leoś się wysypiał i dawał mamie ładnie nami dyrygować Smile

Więc nic się nie bój! Czekamy na Was Smile

ewa_w

Czekamy czekamy!!!!!!!

A Leoś to już w ogóle zostanie rekordzistą! Hurra

Nie dość, że tuż przed narodzinami bywał na warsztatach, to jeszcze tuż po Very Happy

Olo

Ja pewnie wpadnę w odwiedziny bo raczej na warsztaty nie dam rady ze względu na "głupi" grafik w pracy Sad

Marta

hehehe... tyle ofert pomocy w opiece nad Leosiem, że chyba będę zbyteczna... no cóż... najwyżej tylko razem przyjedziemy i wrócimy... Wink

Będzie dobrze... damy radę... piszczące ciocie, basujący wujkowie... się będzie działo Very Happy

justynka

Marta! Coś Ty!!! na pewno nie będziesz zbędna, my mamy też inną robotę i musimy swoje rzeczy oporządzić, tak więc...CZEKAMY NA WAS Smile

Marta

Justynko... przyjadę, choćbym i miała tylko śpiewać Very Happy

w końcu wolne weekendy nie często mi się trafiają... ale za to jak się już zdarzą to i super okazje się pokazują (warsztaty na ten przykład)... a w TAKIM warsztatowym towarzystwie zawsze warto czas spędzić Very Happy

zwierzaczek

Magda wiem, że dasz radę Smile

Owocnych warsztatów Smile

Małgosia

Hej hej, co słychać na Bemowie? Madziu, przede wszystkim ściskam Ciebie i gratuluję Leosia Very Happy

, pozdrawiam wszystkie ciocie i wujków!

justynka

Drodzy Forumowicze! JESTEŚMY PO! Smile

myślę, że dziś nikt nie ma siły, a co niektórzy jeszcze nie dojechali do domów, na to żeby się wpisać na forum. Czas bardzo intensywny i długi, bo warsztatowaliśmy sobie od czwartku aż do dzisiaj do 20!!!!(pamiętajcie,że zawsze warsztaty kończą się niezielną Eucharystią koło południa)

Ja mogę powiedzieć na razie tyle, że było cudnie, zabawnie, wzruszająco, wdzięcznie i z Duchem Bożym!
Do usłyszenia jak wszyscy się wyśpimy;) A myślę, że będzie co słuchać, po takich wrażeniach!

justynka

Kochani! Ja już trochę odpoczęłam, choć nadal jestem ledwo żywa i trudno mi dziś składać zdania po polsku.
Na sam początek na ruszt podziękowania:)
Mogłam w tym czasie nie tylko śpiewać ale i pomóc w przygotowaniach posiłków i ogólnym ogarnięciu sytuacji razem z Sonia i Dagmarą!Dziękujemy Wam za taka możliwość, za uśmiech, podziękowania i słowa otuchy!
Ks.Rafałowi za organizację, chęci do podjęcia trudu następnych edycji!
Piotrkowi Pałce - za jego optymizm, zaangażowanie, nadzieję w trudnościach, rewelacyjny humor i profesjonalne podejście w prowadzeniu!

Hubertowi - za żywą wiarę, rozmowy, świadectwo, niesamowite przemowy, piękną orkiestrację "Zbudowanych"! Padam

Piotrkowi Grinholcowi - za obecność mimo wszystko, za otwartość i zaufanie, za jego cudowne dzieciaki, które nam towarzyszyły na warsztatach Smile

Rafałowi Janiakowi i Cameracie - za obecność, zaangażowane i chęci. Brawo za odwagę, bo pierwszy raz był na warsztatach prowadzącym! Applause

Makarence- Madziu! Pamiętaj, że zawsze na Ciebie czekamy, tęsknimy i chcemy z Tobą pracować! Wielkie dzięki za poświęcenie, że przyjechałaś z Leonem i dałaś radę do końca, za Twoje zaangażowanie podczas dyrygowania, bycie z nami, uśmiech i Twój wrodzony wdzięk :* !

Soni i Dagmarze za wspólnie spędzony czas, pracę, odpowiedzialność i wzajemne uzupełnianie się Smile

Wszystkim warsztatowiczom za obecność, za wspólne śpiewanie jednym głosem na Boża chwałę!

Mnie osobiście bardzo wzruszyły słowa jednego z prowadzących, że warsztaty są czasem gdzie spotykamy się razem, razem się modlimy i oddajemy chwałę Bogu, że w takim a nie innym gronie On nas zwołuje i ze możemy razem na ziemi budować Jego Królestwo, tu i teraz!!!
Przepiękna była Adoracja w piątkowy wieczór, kiedy razem mogliśmy uwielbiać i dziękować a na koniec każdy mógł się przytulić, dotknąć Jezusa, a on nam błogosławił! Alleluja!
Dużo by pisać, wrażeń jak zwykle pełno...sami przecież o tym wiecie, że tak właśnie jest po powrocie.

Mam nadzieję, że odezwą się Ci, którzy byli, nawet na chwilę i także opisza swoje wrażenia

Marta

Witajcie

To ja też się już wyspałam i nawet zdążyłam popracować nieco Smile

Co prawda tym razem nie uczestniczyłam w warsztatach w tak zwany normalny sposób i nie śpiewałam jak Pan Bóg przykazał, ale za to miałam niepowtarzalną okazję zajmować się przecudnym Leonkiem i czasowo najukochańszym na świecie Krzysiem (Gugasiem zwanym) oraz jego równie kochanym rodzeństwem - Agatką i Maciusiem... Jak widać czas upływał mi pod znakiem DZIECI, ale nic dziwnego, skoro po drodze był Dzień Dziecka... trzeba było go uczcić Smile

Poza tym miałam okazję po prostu posłuchać. Chór może nie był największy, ale śpiewał pięknie Smile

A silny taki, że HEJ!!! Nawet wichura i deszcz Go nie zmógł... trwali i śpiewali przemarznięci przed budującą się świątynią Opatrzności Bożej... A Camerata Viva w tym samym czasie pobiła rekord w prędkości pakowania instrumentów. Z całego składu orkiestry na placu boju pozostał jedynie Miszcz Piotr G., który, pod osłoną 2 parasoli, dzielnie pilnował, by nie stracić żadnej nutki, z tego co miał do zagrania... i nie stracił, nawet gdy na chwilę prądu zabrakło... Hurra

A w niedzielę po Eucharystii objawiły się nowe talenty dyrygenckie... Pewnie więcej napiszą Ci, którzy to widzieli i doświadczyli, ja tylko wchodząc do kościoła po wózek Leosia nagle stanęłam jak wryta... za pulpitem dyrygenckim rękawy podciągała siostra zakonna... (mam nadzieję, że Siostra wybaczy mi, że jej imienia nie pamiętam Pray

) Niestety nie popatrzyłam długo, tylko zabrałam wózek i poszłam pakować samochód... Później były już tylko pożegnania i droga do Olsztyna, niestety w większości w deszczu... ale jechałyśmy pod najlepszą opieką Bożej Opatrzności i możecie wierzyć lub nie, ale za każdym razem, gdy pojawiał się nam na drodze TIR i tylko westchnęłam, że wolałabym, by sobie gdzieś zjechał, właściwie natychmiast znikał na pobliskiej stacji benzynowej albo ustępował nam drogi Smile

Leoś spał spokojnie całą drogę a ja z z Miszczynią Makarenką wspominałyśmy to co się przez ten długi czas wydarzyło... i dziękowałyśmy za wszystko i wszystkich w modlitwie... Wszak dziękczynienie ważna rzecz!!!
Ach... właśnie... 100 lat SONIU!!! To wszak dziś to święto

, które uczciliśmy w sobotę Smile

No i to na tyle... z tych cudnych chwil pozostały wspomnienia, a teraz trzeba wracać do rzeczywistości... i sprawdzać studenckie prace... Przestraszony

No ale każdego ranka nie zapomnę wyrecytować znamiennych słów, które nieco przekształcę, bo ciężko o sobie mówić, jako o mężczyźnie... zatem, co rano rzeknę: "Panie Boże Twoja ulubienica

już wstała" Hurra

I tak na koniec... DZIĘKUJĘ PANU BOGU, ŻE POZWOLIŁ MI Z WAMI BYĆ I WAM WSZYSTKIM ZA WSZYSTKO!!!

ewa_w

Ja tym razem na warsztatach mogłam być tylko 'z doskoku', ale mimo wszystko udało mi się zaczerpnąć warsztatowej atmosfery i bardzo dziękuję KAŻDEMU z Was, że po prostu JESTEŚCIE Smile

i że razem tworzymy tak wspaniałą wspólnotę - tak bardzo dało się to odczuć podczas piątkowej adoracji... ACH.
A wspomnienie sobotniej eskapady na Wilanów niestety momentalnie wywołuje u mnie chęć odśpiewania 'Święta Boża Opatrzności', najlepiej na melodię Marsylianki, więc może nie powinnam zbyt często wspominać, no ale cóż... wesoło było Smile

Dziękuję ! ! !

justynka

No Ewa_w w końcu sie wpisałaś!!! A to tylko z korzyścią dla Ciebie! Inaczej musiałabym Cię wywołać do tablicy a przy okazji wymienić Twoje przewinienia warsztatowe!! Shame on you

Ale wiedz, że się cieszymy, że byłaś, że doskakiwałaś do nas i próbowałaś odkupić swoje winy Smile

Czekamy na kolejne wrażenia! Nie dajcie się prosić i żebym nie musiała nikogo wywoływać imiennie Not talking