Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne "Veni Creator Spiritus"

Karolina

Silencium sacrum...

Mahda :)

Ach, dziękuję dziewczynki za taką niezachwianą wiarę w moją wiedzę (która jest nieodłączną częścią niewiedzy!!)

Monika

No bo kto ma wiedzieć jak nie Mahda, która wie niemal wszystko??? Smile

Dorka-Bwo

a jeszcze coś mi sie przypomnialo z pierwszych warsztatów, ale to raczej dla wtajemniczonych... Z tego względu iż nasze kochane Braniewo nocuje w Gietrzwałdzie u naszych katarzynek (kawalek od domu pielgrzyma, kto byl ten wie Razz

), nie mamy zbytnio okazji obcowac z reszta warsztatowiczow... ale pamietam jak pewnedo ranka przyszlismy na probe a wszyscy do nas: BRANIEWO MIALO IMPREZE!!!! (ano mialo Very Happy

) podobno bylo glosno na caly Gietrzwałd Embarassed

(no, moze pol Smile

) no cóż, to takie moje osobiste wspomnienie z pierwszych warsztatów... Laughing

Mahda :)

A mnie dziś wzięło na wspomnienia z lipca.....
Ja tam brałam udział w innych meczach: Mikołaj Bębenek contra reszta świata. Pamiętam jak Mikez biegał za Hubertem i krzyczał "Edwin, Edwin, podaj!!!!!".

Jagoda, a pamiętasz nasze pierwsze spotkanie w pokoju na samiutkiej górze?? Ile nas tam było..... Ale dzięki temu nawiązały się silne przyjacielskie relacje.

To był piękny czas... Gdy po nocnym spacerze z Miszczem Sławomirem wchodziliśmy do domu przez okno, bo wszystko już było zamknione a klucza do drzwi ni widu ni słychu....

I te kąpiele w pobliskim jeziorku, kawa na trawie pita....

Ech, to były czasy!!!!!!! Mam nadzieję, że Rybaki choć trochę będę podobne Blue_Light_Colorz_PDT_11

Karolina

To i ja pójdę w ślad za Mahdą...

Okno. Tak, tak. Też je nieźle wpsominam kiedy to o 7 rano wychodziłyśmy z Majką po zakupy do pobliskiego sklepu. Przez okno, bo drzwi były jeszcze zamknięte. Traf chciał, ze przez te same drzwi przejść chciał Miszcz Hubert, ale on się nie odważył bo był z małą Hanią.

Pamietam też ten pokój. Wydawałoby się, że czteroosobowy, a jednak... a jednak ośmio. Pamiętam Marysię, która wstawała o 7.27 żeby już o 7.29 (i 50 sekund) zjawić się w kaplicy na jutrzni - centrlanie na przeciwko naszego pokoju numer 25. Pamietam Majkę, która postanowiła witać słońce o 5 nad ranem i wróciła o 6 aby choć troszkę sie przespać.

Teraz dopiero sobie zdaję sprawę jak te wspomnienia są żywe. Pisząc to widzę wszystko dokładnie przed oczami, jakby zdażyło się wczoraj...

Mahda :)

A dla mnie przełomowe były warsztaty w maju zeszłego roku. Bo wtedy ze srebrzystego sopranu stałam się ciemnym altem. X. Piotr mi kazał się przenieść, bo było mało altów i tak mi już zostało.... Choć się buntowałam.... Ale wiem, że posłuszeństwo Kościołowi jest rzeczą dobrą Smile

A potem śpiewaliśmy "Chwalcie łąki umajone" a na zewnątrz padał gęsty, majowy śnieg Szok

Serio, serio!!!

I to nocne czuwanie... To był przełom w warsztatach - wtedy było już jasne, że one BĘDĄ!! Kolejne i kolejne.... A właśnie kolejne listopadowe będą na temat Eucharystii Smile